„Każdy rodzaj narkotyku doprowadza cię do ostatecznej klęski- odrętwienia”

           Wiem, że wczoraj pisałam, ale dzisiaj też chcę się z Wami czymś podzielić. Skończyłam czytać "Pamiętnik narkomanki" Barbary Rosiek i chcę Wam coś z treści przekazać. Książka powstała z autentycznych zapisków prowadzonych przez autorkę latami. Porusza takie problemy jak brak akceptacji ze strony otoczenia, niewyobrażalną wręcz samotność bohaterki, walkę ze szkołą, kontakty z policją. To wszystko doprowadziło bohaterkę - Basię do nałogu, z którym nie mogła sobie poradzić. To choroba ciała, ale i duszy... Baśka przez lata pogrążała swoje życie, traciła uczucia, siłę, wolę, przyjaźnie i miłość. Na to nie było miejsca.

          Nie chcę streszczać książki, chcę Wam tylko podać kilka cytatów, które sama sobie notowałam i chciałabym je rozpowszechnić, może trafią do kogoś...

• Któregoś dnia Basia napisał: „Lubię samotność ale niekiedy mam jej już dosyć. Wtedy szukam ludzi by ponownie się zniechęcić”. 

• "Im bardziej mnie boli tym więcej się uśmiecham i dlatego ludzie myślą ze jestem szczęśliwa..." 

• "Jak jest lepiej w domu, to chcę tu być. Ale czasem pojechałabym bardzo daleko. Na razie od czasu do czasu podróżuję w snach. Ładnie się to nazywa. Podróż w nieznane. Bo podobno w tych snach są pociągi, a w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs. A tutaj jest smutno i tak zwyczajnie. A raczej niezwyczajnie smutno." 

         Idę ulicą - puste miejsca
         Płaczę - puste słowa
         Wierzę - puste myśli
         I na cmentarzu - puste groby.  
         I we mnie jest taka pustka. I w nas wszystkich"

•  "Wydaje mi się, że nie mogę istnieć. Zgubiłam się na drodze do życia. Co było wcześniej? Kawałek dzieciństwa, wolno - nie wolno, zakazy, nakazy. I wielki bunt. I całkowita przegrana. A w końcu triumf dorosłych: 'a nie mówiłem?' Pozostał zapach sal szpitalnych, twarze chorych psychicznie i nienawiść do świata, ludzi, życia. I chęć samounicestwienia. Żyję nadal obok ludzi. Nawet wśród ćpunów. Przeciw życiu. Chyba przestanę walczyć o siebie."

 Wydaje mi się, że książka napisana jest przede wszystkim ku przestrodze, gdyż ukazuje jakim piekłem jest narkomania. Polecam jej lekturę młodym ludziom, nauczycielom, rodzicom. Tak dla siebie samego.

Warto na zawsze zapamiętać, że: „Każdy rodzaj narkotyku doprowadza cię do ostatecznej klęski- odrętwienia”!

 VINTAGE - Przestań ćpać


http://w277.wrzuta.pl/audio/3yOyZ0q0wng/vintage_-_12._przestan_cpac

Powiedz mi dla czego, ręce Twoje drżą,
Pogmatwane myśli wciąż w Twojej głowie śpią,
Powiedz czego pragniesz, nie chcesz nic już brać,
Twoja dusza przewrócona bardzo chciała by już wstać,

Nie wiem, nie wiem gdzie,
Niepotrzebnie gubisz dzień za dniem,
Nie wiem, nie wiem gdzie,
Świat przed Tobą ukrył dobro swe...
Przestań ćpać...

Podnieś w górę ręce, zwróć do słońca twarz,
Pomyśl jakie jeszcze szanse w swoim życiu masz,
To co było przedtem może przestać trwać,
Jeśli tylko to zrozumiesz, że coś sobie możesz dać,

Nie wiem, nie wiem gdzie,
Nie potrzebnie gubisz dzień za dniem,
Nie wiem, nie wiem gdzie,
Świat przed Tobą ukrył dobra swe...
Przestań ćpać...